Monday 1 October 2007

μεν-δε-αντιμεν-αντιδε-αντι-αν

«Πρέπει να αποφεύγουμε το αφηγηματικό. Η αφήγηση σκοτώνει την τέχνη, παρουσιάζει συγκεκριμένα το τι συμβαίνει και αυτό καταστρέφει το χάος της πραγματικότητας», λέει ο ζωγράφος Ντίκος Βυζάντιος.

«Η απεικόνιση παγώνει την κίνηση, τη χρωματίζει και παρουσιάζει ένα συμβάν σχεδόν υποκειμενικά. Τα χρώματα ενός πίνακα προκαταλαμβάνουν τον θεατή και σκοτώνουν το χάος που χαράζει η υποκειμενικότητα », θα μπορούσε να πει ένας μη ζωγράφος.

«Έχουμε ένα συμβάν μπροστά στα μάτια μας. Το αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε μας αισθήσεις. Αν επιχειρήσουμε να το αποτυπώσουμε, περιορίζουμε τουλάχιστον μία από τις πέντε αισθήσεις. Αυτόματα περιορίζεται και το συμβάν. Η τεχνη περιορίζει τις αισθήσεις, περιορίζει το συμβάν, άρα σκοτώνει και το χάος της πραγματικότητας », θα μπορούσε να πει ένας παρατηρητής.

«Η τέχνη στηρίζεται στην περιγραφή του συμβάντος. Αλλά δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα, δεν έχει πέντε αισθήσεις. Άρα η τεχνη προσεγγίζει την πραγματικότητα, χωρίς να τη φτάνει ποτέ», θα μπορούσε να πει ένας άλλος παρατηρητής.

«Η πραγματικότητα είναι χαώδης, θα μπορούσαμε να τη θεωρήσουμε ως κάτι το άπειρο. Το άπειρο κατανοείται μέσα από κάποιο όριο. Η πραγματικότητα θέλει ένα όριο για να κατανοηθεί. Η τέχνη προσεγγίζει την πραγματικότητα. Άρα η τέχνη είναι ένα μέσο κατανόησης της πραγματικότητας», θα μπορούσε να πει ένας άλλος παρατηρητής.

«Το όριο μόνο πλησιάζει. Ποτέ δεν ταυτίζεται με το άπειρο. Η πραγματικότητα δεν γίνεται να κατανοηθεί πλήρως μέσα από την τέχνη», θα μπορούσε να πει ένας άλλος παρατηρητής.

«H τέχνη δεν προσεγγίζει απαραίτητα την πραγματικότητα, αλλά κάποια πραγματικότητα. Είναι σαν να σκοτώνουμε τη φαντασία», θα μπορούσε να πει ένας άλλος παρατηρητής.

«Α», θα μπορούσε να πει ένας άλλος παρατηρητής.

2 comments:

Balidor said...

Όσο αντικειμενικά και να προσεγγίσει η τέχνη την πραγματικότητα, η τέχνη από μόνη της είναι τόσο υποκειμενική!

Βλέπουμε και οι δύο ένα ηλιοβασίλεμα, γράφουμε και οι δύο ένα ποίημα...
τα ποιήματα θα είναι τόσο μα τόσο διαφορετικά!

Danae Sierra said...

Λέμε πολλά υποκειμενικά και τα παρουσιάζουμε ως αντικειμενικά. Ξεχνάς την τυχόν αμφισβήτηση από αλλον,αμφισβήτηση με τεκμήρια. Αλλά εδω υπάρχει πρόβλημα με το τι είναι τεκμήριο.
Περί σχήμα αξύμορου το θέμα. Ότι θυμίζουμε "απαγορεύεται το απαγορεύεται".
Πλάκα έχουμε. :Ρ