Όνειρο

Δυνητικά είναι όνειρο. Δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο, αλλά εκφράζει συγκεκριμένο βίωμα και συναίσθημα. Είναι αυτό το παιχνίδι μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Όταν ξυπνώ έρχεται συνήθως πόνος . Σε μία διπλή πραγματικότητα δεν άντεξα τη διαφορά και...έγραψα.


A’

Το στόμα ήταν ακόμη σφαλισμένο
Από ‘κείνο το αχνό δάχτυλο
Που τη μιλιά σού καταπίνει.

Λιθοβολούνταν μεταξύ τους η όψη και το σφάλισμα
Έσπασαν τον καθρέπτη τον διαχωριστικό τους
Τα θρύψαλα καρφώθηκαν στα σφιχτά μάτια
Που μάταια έκλεινα για να μην πονέσω.
Και λέξη δεν πρόλαβα.

Τα μάτια ανοίγουν λίγο λίγο.
Ο πόνος του ονειρικού χαρακώματος είναι ακόμη πιο έντονος
Όταν ξυπνάς
Και χαρακώνεσαι απ’ την απώλεια του πραγματικού.


Β’

Ο ουρανός πια που κρατώ
Βάρυνε απότομα
Και τα σύννεφα φέρνουν κραδασμούς απ’ τις καταιγίδες.
Ηλεκτρίζομαι από τον ήχο του κεραυνού
Που διαπερνά τη σχισμή του κρανίου
Και πυρακτώνει με ρίγος το κέντρο της συνειδήσεως.

Ο ουρανός καίγεται και με καίει.
Αφήνω να πέσει στη λίμνη
Με καπνό απ’ την εφυδατωμένη φωτιά
Και κραυγές
-Συγνώμη.-
Και βουβά εγώ
Τρέμω πως πνίγεται η τελευταία μου ελπίδα τώρα δα
Καθώς βλέπω τον Αυγερινό να βυθαίνεται
Και την Πούλια να μην ανασταίνεται.